چندیست ز یاران قدیمی خبری نیست

از آن هـــــــــــــــــمه خوبی و محبت اثری نیست

چشمم به در و گوش به گوشی و دلم تنـــــــــــگ

در کوچه ی تنهایی ما رهــــگذری نیست...

یه زمانی اینجا پاتوق خیلیا بود

ولی الان...

...

..

.

با تو نیستم 

تو نخوان

با خودم زمزمه می کنم...

به ادامه مطلب مراجعه کنید

یه زمانی بود که 

فکر می کردم  دیگر کسی زیبا نیست...که دیگر کسی پاک نیست

که با هم بودن هایشان از سر دلتنگـــــــی نیست...و از روی نیــــاز است.

که حرف هایشان حرف نیست...قول هایشان قول نیست.

دوستت دارم هایشان بیخود است... و حافظه شان کوتاه مدت است.

عشــــــــــــــــق هایشان پـــوچ است.

و در یک لحظه ی کوتاه به فراموشی سپرده میشود.

شیطنت هایشان از روی سادگی نیست...!

اشـــک چشم هایشان واقعی نیست...!

تمساحی که اشک می ریزد قابل اعتماد نیست!!!

گرمای دستت را نمی خواهند...پاکی نگاهت را نمی خواهند...!

تفاوتت را با بقیه نمی دانند!!

.

.

.

تا ایــــــــــــنکه...تو آمدی

و کاری کردی تا به تو اعتماد کنم

و در آخر مهر تاییدی زدی بر تمام افکاری که داشتم 

و رفتی....

و من تنها به این دلخوشم که اشتباه نمی کردم....

فاسد بودن فقط به تن فروشی نیست

گاهی وقت ها

به بهای فروختن خاطرات قدیــــــــــمی

به بهای ورود یک تازه وارد است....

به هر کسی که می رسی می گوید:

آدم فقط یک بار عاشـــــــــــــق می شود

دروغ است

تو باور نکن

مثلا خود من

هر روز دوباره عاشقــــــــــــــــت می شوم...

درد یعنی

امشبم مثل شبای دیگه

رو تخت دراز بکشی 

آهنگ بزاری و بازم فکر کنی

به حرفایی که با هم می زدیـــــم

به ایــنکه خیلی همراهم بودی

با ایــنکه یه نگاهش برات یه دنیا ارزش داره

به ایــنکه چقدر با هم دعوا کردیم و آشتی کردیم

به ایــنکه کلـــی حرف تو دلت میمونه و نمیتونی بهش بگی...

به اینکــه

لعنت به ایــــــــنکه ها...

و مثل همیشه چشمات باید تقاص پس بدن....

من عاشقانه دوستش دارم و او

عاقلانه طردم می کند

منطق او حتی

از حماقت من هم احمقانه تر است

خدایا مرا ببخش

مجبورم بد باشـــــــــــم

تا از پس بنده هایت بر آیم...

بدترین حالت ممکن اینه که 

وقتی باهاش قهری

برات اس ام اس میاد

همه تن و بدنت میلرزه چون فکر میکنی اونه

بعد که میبینی اون نیست

خیلی داغـــــون میشی

ولی غرور لعنتی و حرف هایی که ازش شنیدی روز آخر

اجازه نمیده بهش زنگ بزنی

منتظری که اول اون بیاد سمتت

اونم نمیاد

تو هم نمیری

یه رابطهبه همیــــــــــــــــن راحتی

تو اوجش تموم میشه...

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید و رفت

دیوانه ای به داغ جنونم کشید و رفت

پس کوچه های قلبم را جستجو نکرد

اما مرا به عمق درونم کشید و رفت

دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم 

از خود چه عاشقانه برونم کشید و رفت

کفش هایت پر از رفتن

چشم هایت پر از جاده های دور

و کوله پشتی ات پر از حرف های نگفته

به تو حسودی ام می شود

چقدر خوب است

دستانت را به فاصله عادت داده ای

پاهایت را به رفتن های دور

لب هایت را به سکـــوت

و خاطراتت را به فراموشی

به تو حسودی ام می شود

به تو 

که به داشتن قلب سنگی عادت کرده ای

با خیلیا میتونستیم باشیم ولی خودمون نخواستیم

ولی گفتن نخواستت

گفتیم درسته....

خودشون بهمون پیشنهاد دادن

قبول نکردیم

گفتن لیاقتمون رو نداشت

هیچی نگفتیم...

خیلی کارها رو میتونستیم بکنیم و نکردیم

گفتن بلد نبودی

گفتیم درسته...

خریت هایی بود که می شد انجام داد

گفتن عرضه نداشتی...

کسی تو زندگیمون نبود

گفتن این چهار تا چهار تا داره

سکـــــــوت کردیم...

دختر و پسر بهمون تیکه انداختن

جوابشونو ندادیم

گفتن این امله...

جلوی کسی دولا راست نشدیم که بعد پشت سرش بد بگیم

گفتن بد اخلاقه....

حرفاشون نیش داشت اندازه مار افعی

گفتن شـــــــــوخی می کنیم...

و این جریان همچنان تو زندگی ادامه داره 

بازم عیبی نداره آدم از خودی ضربه بخوره شیرین تره

بزنین زخماتونو...

به همه چیز عادت میکنیم

به داشته ها و نداشته هایمان

خیلی طول نمی کشد که

جلوی آینه زل بزنی به خودت

موهایت را کنار بزنی

و با خودت بگویی

اصلا مگر داشتی اش؟

مگر از اول بود!!!؟؟

که بودن و نبودنش مهم باشد

گر همین است خطایم که تو را دارم دوست

              بعد از این بیشتر از پیش خطا خواهم کرد

دلم را تهدید کردم

که اگر

یک بار دیــــــــــــــگر بهانه ات را بگیرد

میدهم دوباره

بســـــــــــــــــــوزانیش

مــــــــــــــــرد نیستی

اما مردانه بنگر

جلوه ی نامردیت را ...

لمس تن تو 

شهوت است و گناه

حتی اگر خدا عقدمان را ببند....

داغی لبت ;جهنم من است

حتی اگر فرشتگان سرود نیکبختی بخوانند

هم آغوشی با تو

هم خوابگی چرک آلودی ست

حتی اگر خانه خدا خوابگاهمان باشد

فرزندمان حرام نطفه ترین کودک زمین است

حتی اگر تو مریم باشی و من روح القدس

خاتون من !

حتی اگر هزار سال عاشق تو باشم

یک بوسه 

یک نگاه حتی

حرامم باد

اگر تو عاشق من نباشی...

از غم رفتنت سیگاری شدم

به خوشی برگشتنت پیک زدم

از تب بودنت هرزه شدم

از ترس مسخره شدن لال شدم

حالا نشستم این گوشه 

ببینم دیگه چه بلایی میخوای سرم بیاری

تعارف نکن

این تیشه 

بزن به ریشه ام....

سیاهی زیر چشمانم را دوست دارم 

جای رفتن توست...

غم انگیزترین جدایی اونی بود که

نه کسی گفت چرا ...؟

نه کسی فهمید چرا...

زنده ام 

نه از جانی که مانده

از استخوان های لجبازی 

که روی هم ایستاده اند.

روزی با خودم فکر کردم اگر روزی

او را با غریه ای ببینم

شهر را به آتش می کشم

ولی امروز حاضر نیستم کبریتی روشن کنم

تا ببینم او کجاست 

روزگاری هم اگر 

دیوانه ات بودم 

گــــــــــذشت...

میدونی چرا پاییز دلگیره؟

چون "دلت" گیره!

چون دقیقا اون  لحظه ای که کسی باید کنارت باشه

نـــــــــیست

چون باید سوز این سرما رو تنهایی تحمل کنی

کجـــــــــــــــــــایی...!!

هــــی پشت این گوشی

جای شماره 

گریه ام را می گیرم...

اینجا آسمان ابریست

آنجا را نمی دانم

اینجا شده پاییز

آنجا را نمی دانم

اینجا دلی تنگ است

آنجا را نمی دانم

صدای مارو

از پشت شیشه ی مانیتور می شنوید

مانیتوری که الان;خیلی ها پشتش بغض دارن

مانیتوری که الان;خیلیا دستشون زیر چونشونه

پشت همین مانیتور 

خیلیا دلشون گرفته

خیلیا دلشون شکسته

خیلیا زندگیشون رو پشت همین مانیتور باختن

هنـــــــــوزم 

هر جا اسمی ازش برده میشه 

بغض خفه ام میکنه

هر جا رو که نگاه میکنم 

بغض خفه ام میکنه

هر جا که دو نفرو با هم می بینم

بغض خفه ام میکنه 

هر وقت که گوشیمو نگاه میکنم

بغض خفه ام میکنه

هر وقت تلفن زنگ میخوره 

بغض خفه ام میکنه

هر وقت که اس ام اس میاد 

بغض خفه ام میکنه

هر وقت که از خواب بیدار میشم 

بغض خفه ام میکنه

هر چیزی رو که نگاه میکنم 

بغض خفه ام میکنه

هنـــــــــــوزم نمیدونم چرا

بغض خفه ام میکنه

دنیای اطرافمان را با "پرده ی سینما"اشتباه گرفته ایم

یکی فراموش می شود

یکی خاموش می شود

یکی می میرد

و ما فقط تماشا می کنیم

میگن زندگی کوتاهه

پس ببخش و بگذر و بخند

ما که بخشیدیم 

گذشتیم

ولی نتونستیم بخندیم

روزگاری خواهد رسید...

همچنان که در آغوش دیگری خفته ای...

به یاد من...

ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی!

دلت هوایم را خواهد کرد

به یاد خواهی آورد با هم بودن هایمان را...

به یاد خواهی آورد خنده هایم را...

به یاد خواهی آورد گریه هایم را...

مطمئنم در آن لحظه میگویی: من تو را می خواهم

بعضی اتفاق های خوب

اونقدر دیر می افتن 

که باید رو به آسمون کرد و گفت:

وقتش گذشت

مال خودت

ترجیح می دهم تنها باشم و با وقار

تا اینکه در رابطه ای باشم که به خاطرش

عزت نفسم را قربانی کنم

دل تنگم

دلتنگ خیلی چیز ها

دلتنگ این همه دلتنگی ها

دلتنگ چیزهایی که بر من گذشت و هرگز باز نخواهد گشت

دلتنگم

دلتنگ  نیمه شب های دلتنگی

دلتنگ این همه نبودن ها

دلتنگ این همه دل تنگی ها

دلتنگ عهدهایی که کسی آن ها را نبست

دلتنگ تمام چیزهایی که می شد باشد و نیست

و تمام هست هایی که نیست

حتی آنان که دلشان برایم تنگ نخواهد شد

دل تنگتر نیز خواهم شد...

می رسد روزی که بگویم:

دلم برای آن روزهای دلتنگی تنگ شده...

و

اشک

تنها خاطره ایست که این روز ها از تو 

به یادگار دارم...

یه وقتایی که به گذشته فکر می کنم دلم می گیره

قلبم تیر میکشه;از اینکه ما چی بودیم و چی شدیم.

قدیما خیلی چیزا حرمت داشت...!

اون موقع ها معیار اصلی تو رفاقت >معرفت< بود نه منفعت

اون موقع ها رفیق یکی از مقدس ترین کلمات بود.هر کسی رو رفیق صدا نمی زدیم

اونی که اسمش رفیق می شد از داداش بهمون نزدیک تر می شد.اگه با دنیا طرف می شدیم 

می دونستیم یه رفیق مثل کوه پشتمونه.

اون موقع ها دخترای محله ناموسمون بودن.اگه یکی چپ بهشون نگاه می کرد با یه محل طرف بود

اون موقع حرف پدر و مادر حرمت داشت.حتی پامونو جلوشون دراز نمی کردیم و ...!

اون موقع ها اگه با یه دختر دوست می شدیم اگه یکی از بچه محلا ندونسته بهش متلک مینداخت

وقتی می فهمید با کسی دوسته دیگه تکرار نمی کرد.

نه مثل الان که منتظر نشستن ببینن با کی میپری با همون لاس بزنن

اون موقع ها مردی و مردونگی فقط وسط پاهامون نبود

تو مراممون بود.تو معرفتمون بود

اون موقع ها دوستی ها ساعتی نبود عشقها کیلویی نبود.دوستت دارم ها قلابی نبودقلب ها سنگی نبود

اون موقع ها گفتن دوستت دارم سند بود.انگار اسمت رفته تو شناسنامه طرف...!

نه مثل الان که به باد هوا میفروشنت.

اون موقع ها خیلی چیزا بود که الان نیست

دلم واسه اون روزا تنگ شده

دلم واسه دهه هفتادی ها و هشتادی ها و نسل های بعدمون میسوزهماها که اون روزا رو دیدیم این شدیم

وای به حال اونا که خیلیاشون نشنیدن...!

یه کلام ...دلم واسه آدم دیدن تنگ شده 

کمی خسته 

کمی از یادها رفته

خدا هم ترکمان کرده

خدا دیگر کجا رفته...!!!؟

پروردگارا

به من بیاموز در این فرصت حیاتم 

آهی نکشم

برای کسانی که دلم را شکستند...

باید بازیگر شوم

آرامش را بازی کنم

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم

باز باید مواظب اشکهایم باشم

باز همان تظاهر همیشگی

"خوبم"

گاهی سکوت دوست معجزه می کند

و تو می آموزی

که بودن همیشه در فریاد نیست...

وقتی دلت یه جا گیر کرد

همه ی زندگیت

نخ کش میشه...!!!

آهسته بیا

چیزی هم ننویس

نظر هم نگذار

همان که بخوانی بس است

من به بی محلی آدمها عادت دارم

میگن واسه آرامش خودتم که شده ببخش و فراموش کن

ولی وقتی از کسایی که توقع نداری میرنجی

هر چقدر هم که بخوای ببخشی و فراموش کنی نمیشه

انگار داری خودتو گول میزنی

وقتی از یه دوست میرنجی حتی اگه بگی بخشیدمش یه چیزی ته دلت می مونه

کینه نیست...یه جای زخم...یه چیزی که نمیذاره اوضاع مثل قبل بشه

هر چقدر هم که تلاش کنی خودتو بزنی به اون راه و بگی نه ...بی فایده ست

یه چیزی این وسط از بین رفته

و جای خالیش تا همیشه درد میکنه

یه چیزی مثل

حرمت

می ترسم از بعضی ادمها

آدمهایی که امروز دوستت دارند

فردا بدون هیچ توضیحی رهایت می کنند

آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند

فردا بیرحمانه قضاوت می کنند!!

آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی

فردا خشم و قهر و نامهربانی!!!

آدمهایی که امروز قدرشناس محبتت هستند

فردا طلبکار محبتت

آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند

فردا سخت بر زمینت می زنند...

این دنیــــــــــــــای مجازی

دنیـــــــــــــــــای "واقعیه"خیلی ها رو 

خــــــــــــــراب کرد.

چرا همش میگن به سلامتی؟!!!

یه بارم تو روح بعـــــــــــضیا!!

تو روح همه نامردا

همه بی معـــرفتا...

تنهایی بهتر است

خودتی و خودت

حداقل روحت اسایش بیشتری دارد

نگرانی کمتری داری

و می توانی برای خودت باشی

هیچ کس دیگر به با هم بودن های قدیم اعتقاد ندارد

همه می خواهند تو را از سر خود باز کنند

کاش کمی عوض می شدیم...

در خاطرات بی نهایت

بودن را به خاطر اور

در لحظه ی اکنون زندگی کن

خـــــدا را لمس کن

به صدای قلبت کوش کن...لبخند بزن

((تو هستی))

عشق اگر عشق باشد

هم خنده هایت را دوست دارد

هم گریه هایت را...

هم شادی ات را دوست دارد

هم غهایت را ...هم لحظه های شادابی ات را می پسندد

هم روزهای بی حوصلگی ات را

هم دقایق پر ازدحامت را همراهی میکند

هم دقایق تنهای ات را...

عشق اگر عشق باشد

هم زیبایی هایت را دوست دارد

هم اخم هایت را در روزهای تلخی...

هم سلامتت را می پسندد

هم روزهای بیماری و گرفتاری همراهی ات میکند

عشق اگر عشق باشد

با یک اتفاق

تو را تعویض نمیکند

عشق اگر عشق باشد

هر ثانیه دستانش در دستان توست

در سختی و آسانی

تا ابد...

حکایت عجیبیست

رفتار ما ادمها را خدا می بیند و فاش نمی کند

مردم نمی بینند و فریاد می زنند...!

بازگشته ام

با کوله باری از شعر های ناگفته

تنها اینجا

مکان امن عاشقانه های من است

ساده هستم 

ساده میبینم

ساده می پندارم زندگی را

نمی دانستم جرم می دانند سادگی را

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم

ساده می مانم

ساده میمیرم

اما...

ترک نمی گویم پاکی این سادگی را...

چند تکه از تو 

پریشان افتاد

ته فنجانی که فالم را میگرفت...

می گفت ارام نیستی

و فردا هیچ نامه ای نخواهد امد...

من مرده ام...به نسیم خاطره ای.گاهی تکانی میخورم...همین

همه جا پر شده که

دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم

من می گویم حق دارند

چون دوست داشتن های ما بو دار است

بوی سوء استفاده

بوی خیانت 

بوی دروغ و بازی می دهد...!

دلیل تنهاییم را تازه فهمیدم

وقتی محبت کردم و تنها شدم

وقتی دوست داشتم و تنها ماندم

دانستم ...

باید تنها شد و تنها ماند تا خدا را فهمید

اینکه باید فراموشت میکردم را 

فراموش کردم

تو تکراری ترین حضور روزگار منی

عجیب

به بودن تو

از آن سوی فاصله ها 

خو گرفته ام...

در خاطرش جایی دارم...

دلم تنگ همان کسی است که دیگر حتی

جواب سلامم را هم نمی دهد

دلم تنگ همان کسی است که وقتی

از کنارش میگذرم دیگر به من نگاهی نمیکند

دلم تنگ است .....تنگ

نمی دانم دیگر چطور باید میبودم که نبودم.

این روزا خیلی تنهام.خیلی داغونم

هست کسی مثل من دلش

نه برای کسی

نه برای عشقی

نه برای جایی...

نه برای چیزی!

بلکه دلش برای خودش تنگ شده...

برای خود خودش!؟

ولی یادت باشه خدا...دستمو ول کردی!!!

دلت تنگ یک نفر که باشد!

تمام تلاشت را هم بکنی تا خوش بگذرد!

و لحظه ای فراموشش کنی...

فایده نداره

تو دلت تنگ است...

دلت برای همان یک نفر تنگ است!

تا نیاید....تا نباشد...

هیچ چیز درست نمی شود!!!

گاهی فقط یه تشابه اسم برای چند لحظه

باعث میشه دقیقا احساس کنی

که قلبت داره از تو سینه ات کنده میشه!

این روزها دچار سر گیجه ام...تلخ تر از تلخ

زود می رنجم

انگار گم شده ام! حتی گاهی میترسم

شاید لحظه ی کوچ من نزدیک شده

کاش می دانستم این سرنوشت را چه کسی برایم بافته

آن وقت به او می گفتم یقه ی آن را تنگ بافته ای

بغض هایم را نمی توانم فرو ببرم

من یک عذر خواهی به خودم بدهکارم

برای اینکه احساساتی بودم

برای اینکه یک رو بودم

برای اینکه غرورم را شکستم

برای اینکه انسان بودم

"خودم"

منو ببخش...